زنان و دختران دارای اتیسم بیش از همتایان مرد خود به چهره ها توجه می کنند. نتایج یافته های قبلی نشان می دهد که نوزادان دختر با احتمال بالای اتیسم، بیشتر از همتایان خودنسبت به نشانه های اجتماعی واکنش نشان می دهند. به گفته ی محققان، این تفاوت ممکن است در توضیح این که چرا زنان و دختران کمتر از مردان و پسران، مبتلا به اتیسم هستند، کمک کند.
تیم تحقیقاتی ترسا دل بیانو، فوق دکترای مرکز تحقیقاتی مغز و شناخت در بیرکبک واقع در دانشگاه لندن، با استفاده از ردیاب چشم، 388 فرد دارای اتیسم و 271 فرد غیر اتیسم 8 تا 30 ساله را در شش مرحله به عنوان بخشی از پروژه ارزیابی کردند. هر شرکت کننده، ویدئویی از افراد در حال مصاحبه را مشاهده کرد که در آن هرچهره حدود سه ثانیه ظاهر می شد.
الگوهای متفاوت نگاه کردن
محققان دریافتند که هنگام تماشای تلویزیون، شرکت کننده های مونث اتیسم و غیراتیسم، زمان بیشتری را نسبت به همتایان مذکر خود، به چهره نگاه می کنند. بر خلاف زنان و دختران دارای اتیسم، مردان و پسران دارای اتیسم، از نظر نوع نگاه کردن، الگوهای متفاوتی نسبت به همسالان خود داشتند. الگوی توجه شرکت کنندگان غیر اتیسم در این مطالعه، بدین صورت است که اندکی پس از ظاهر شدن چهره بر روی صفحه توجه آنان افزایش و سپس به آرامی کاهش میابد. مردان و پسران دارای اتیسم نیز در ابتدا به چهره توجه می کردند اما در مقایسه با همسالان غیر اتیسم خود زمان کمتری را به این امر می پرداختند و توجه آنان به چشم ها نیز کمرنگتر بود. با توجه به این تحقیقات، الگوی نگاه کردن دختران دارای اتیسم، تفاوت معناداری با دختران غیر اتیسم ندارد. دل بیانکو بیان می دارد که از آن جا که پسران دارای اتیسم، زمان کمتری را به نگاه کردن به چهره می پردازند، متوجه جزییات کمتری می شوند. در نتیجه جذابیت چهره ها از دید آن ها پنهان می ماند و باعث می شود که ارتباط چشمی کمتری را نسبت به دختران دارای اتیسم داشته باشند. همچنین بنا به گفته ی دل بیانکو، این تیم قصد دارد تا با استفاده از این فیلم ها و سایر محرک های بینایی، تفاوت توجه اجتماعی را در شرایط مختلف و تفاوت زن و مرد دارای اتیسم را در عملکرد خود بررسی کند.
منبع:spectrumnews
ارسال نظر